Als het einde in zicht komt gaan de dingen beter.
Vanmorgen zouden we om 8 uur opgehaald worden maar de taxi stond er al om half 8
Zouden we dan toch al integreren in Burkina-Faso haha

Luca is de nacht heel goed doorgekomen. Heel de nacht doorgeslapen.
Zijn zo trots op hem.
Voor papa en mama was het een nachtje van waken.
Je merkt dat Luca zijn kindertijd minder is geweest. Hij werd een aantal keer wakker en wiegde zich zelf weer in slaap.
Dit gaat als het goed is minder worden maar is als je het de eerste keer mee maakt is het wel zielig.

Voor zowel Luca als voor ons was het weer een spannende dag.
Luca zijn afscheid in het tehuis.
Na het tekenen van de laatste documenten in het tehuis werd Luca zijn zorg officiël overgedragen naar ons.
De hele gang stond vol met stoelen en tafels met eten / drinken incl. een heerlijk koud biertje voor papa.
Het was feest in het tehuis.
Na toegesproken te zijn door moeder overste die tegen over ons zat en de zegen die we kregen vanuit Luca zijn verzorgster gingen we allemaal op de foto.
Dit was het geschenk voor Luca. Dit was fantastisch. Z’n aandenken voor Luca straks als hij terug wil kijken naar zijn verleden.
Foto’s / video’s / het bed van Luca. Alles mochten we vast leggen.
Wat een geschenk was dit. GEWELDIG.
Het eten was rijst met vlees en gebakken bananen (Papa houd niet zo van bananen…) maar uit fatsoen eet je het op.
Maar het eten was heerlijk. en dat koude biertje was zo lekker met 40+ graden.
Na het eten werden de tafels aan de kant gezet en werd er gedanst.
Het was echt een feest voor Luca. De kleine man danste zo leuk mee maar bleef wel heel dicht in de buurt van zijn mama.

Het moment na het dansen gaan we als ouders nooit meer vergeten.
Alle kinderen van het tehuis kwamen met een dikke knuffel afscheid nemen van Luca.
Dit was zo ontroerend. Dan sta je daar als kers verse ouders en zou je ze allemaal wel willen meenemen.

Het tehuis kwam zelfs aan ons vragen of we het tehuis niet wilde overnemen.
Super lief dat ze dit vroegen maar wij hebben onze plicht gedaan door in ieder geval één kind een goed leven te kunnen bieden.
Wat de toekomst gaat brengen weten we niet…

Morgen hebben we een relax dag. We zijn de afgelopen dagen letterlijk geleefd. We willen lekker een dag thuis zijn als gezin.
We genieten vol van onze kleine man.
Alles wat hij momenteel doet is een ontdekkingsreis en we lachen wat af als hij weer wat nieuws heeft ontdekt.
Mama heeft vandaag de was gedaan en het water zit hij uit de sokken te zuigen. En een lol dat hij dan heeft.
Hier doe je het toch allemaal voor en vergeet je snel alles van het langdurige proces.

Normaal ben ik (Stefan) het buitenland na een week wel weer zat en verlang ik naar huis.
Burkina-Faso heeft iets met ons gedaan waardoor we het hier prima vinden.
Dinsdag gaan we toch echt naar huis en gaan we Luca zijn nieuwe huis laten zien.

Het enige wat ik niet zou missen zijn hier de muggen.
Het lijken wel bommenwerpers die meerder malen durven aan te vallen.
niet normaal.

ps. morgen heb ik weer wat meer tijd voor foto’s en zet ik deze weer bovenaan de website.