Vandaag ging de wekker om kwart over 6 (achteraf was 7 uur ook goed geweest) omdat we om half 8 opgehaald werden.
Dit werd zoals verwacht 08:10.
Maar het lichtpuntje was vandaag: we gingen in ieder geval vroegen naar het tehuis dan alle andere dagen.
rond 08:45 kwamen we aan bij het tehuis en Luca werd al snel naar ons gebracht.
Zoals we al hadden verwacht was het het eerste uur huilen. Nadat we hem rustig hadden ontsnapte de hele groep vriendjes van Luca uit het tehuis.
Dit gaf het effect op Luca dat we weer vanaf het begin konden starten met hem rustige krijgen.
We kunnen in ieder geval met een goed gevoel weg, het tehuis heeft voorlopig genoeg water van de tranen van Luca 😀

Rond 10::00 werden we opeens gevraagd naar een kantoor te komen. Dit deden we uiteraard en de communicatie verliep via Google Translate.
In dit kantoor werd officieel de verzorging van Luca overgedragen naar ons toe.
Er werd ons de vraag gesteld of we gelovig waren. Dat was voor ons een gemakkelijk ja woord.
Hierna werden onze gegevens opgeschreven waar Luca ging wonen en werd het document door het tehuis en zij nieuwe ouders ondertekend.
Hierna kregen we de felicitaties en mochten we weg.
Dit ging heel snel…
Taxi gebeld en om 10:45 maakte Stefan de foto dat Luca door de poort van de ingang werd gedragen.
Bienvenue à Luca. C’est ton nouveau monde.
Er ging een wereld voor hem open. Was geweldig om te zien hoe hij naar alle auto’s keek.
Van opwinding werd helaas de achterbank van de taxi onder geplast.
De privé chauffeur vond dit gelukkig niet erg.

We hebben vanmiddag veel gelachen met Luca.
Water in een grote emmer vond hij geweldig.
Sinasappelsap had hij nog nooit gedronken en koud water uit de koelkast ook niet.
Geweldig hoe hij steeds keek met van die grote ogen en dat hij ons aan keek van wat is dit nu weer.
De komende dagen moet voor hem een ontdekking gaan worden.

Luca vind het niets om eerst alleen te moeten eten. Als ouders maak je eerst zijn eten klaar..
Dit eten werd geweigerd. Nadat wij gingen eten was opeens alles goed en at hij mee met ons.

Morgen krijgt Luca zijn afscheidsfeest in het Tehuis. Hoe laat we daar moeten zijn is nog niet bekend.
Komen we later op de avond achter.
Aan de ene kant leuk dat er een afscheid komt maar aan de andere kant moet hij dit morgen weer gaan verwerken.
Als het aan de ouders had gelegen hadden we dit liever vandaag gehad en niet morgen.
Maar wie weet gaat het mee vallen.

Gisteren avond is het laatste document aangevraagd zodat we dinsdag avond met Luca via Frankrijk naar Nederland mogen vliegen.

We vroegen ons vanavond af waar het uitknopje van onze zoon zou zitten voor het slapen. Maar hij ligt onze tijd 19:45 heerlijk tegen zijn mama aan te slapen op de bank.
Ik zeg als kers verse papa: zo doen we dat elke dag 😀