Vandaag precies één jaar geleden begon onze grote reis naar Burkina-Faso.
De dagen er naar toe gaan we nooit meer vergeten.
Rechtbank documenten niet compleet – reis verplaatst – wel Covid – niet weg kunnen tot geen covid meer hebben.
13 maart 2021 was het dan echt zover.
De tijd dat ik nu dit blog aan het schrijven bent was de tijd dat wij vorig jaar aan kwamen in Burkina-Faso.
Nog enkele km verwijderd van onze Luca.
Een jaar geleden hebben we veel mensen via dit Blog op de hoogte gehouden van onze grote reis naar onze zoon toe.
Komende dinsdag een jaar geleden was de eerste ontmoeting met Luca.
De teller die oploopt op de website staat bijna op een jaar!

Nu een jaar later voelt het bij ons nog als heel kort geleden.
De reis was geweldig en de ontmoeting met Luca om nooit te vergeten.
De mensen die Luca al gezien hebben zijn verrast.
Het is een geweldige zoon voor ons.
Ik (Stefan) heb buikpijn als ik Luca een dag niet gezien heb.
We zijn blij dat hij bij ons is en dat hij het geweldig doet.

Een lied die ons nog elke dag doet herinneren aan de lange reis naar Luca toe en die op zondag 16 januari 2022 opnieuw live voor hem is gezongen.

Vandaag hebben we het de dag van Luca laten zijn. (dit wordt 24 maart ook z’n dag, 1 jaar in Nederland)
Hij wilde naar het Strand, Frikadellen eten en zwemmen in de Jacuzzi.
Om 19:30 ging het lichtje uit bij Luca en viel hij bij papa in slaap op de bank.
Elke dag zegt hij – hou van jou papa, hou van jou mama.
Iets waar wij als ouders van Luca emotioneel door kunnen raken.
Het is een geweldige zoon voor ons!

Luca: papa en mama houden van jou en zijn ontzettend trots op jou!